ပက္ခ်င္မျပည့္တဲ့လမ္း

အေတာင္ပံေတြက
ပ်ံသန္းျခင္းမွာ အက်ဥ္းက်ေနတယ္
ေကာင္းကင္က
မိုးကုတ္စက္၀ုိင္းထဲမွာ အက်ဥ္းက်ေနတယ္
မီးရထားဘီးေတြက သံလမ္းတြင္းမွာ အက်ဥ္းက်ေနတယ္

မလွဲဘူး
လႊင့္တုန္းပါပဲ
အလံလည္း အသံေတြ၀င္လို႔
စြဲစြဲျမဲျမဲ ၊ ခ်စ္စိတ္မျပယ္

ေက်ာင္းေျပးခဲ့တယ္
အိမ္ေျပးခဲ့တယ္
မိန္းမတေယာက္ရင္ခြင္ကေျပးခဲ့တယ္
ခုလည္း…တုိင္းျပည္က ေျပးျပန္တယ္

အ၀င္ဆိုးလိုက္တာ……
အ၀င္ဆိုးလိုက္တာ……
အ၀င္ဆိုးလိုက္တာ……

ငရဲမွာ ျပဒါးဖမ္းၾက
ငရဲမွာ အပ္ေပ်ာက္ရွာၾက

တမြန္းတည့္မကတဲ့ေခတ္
တရားသျဖင့္
ပန္းတို႔ပြင့္ရန္….

အို! အသင္ေဒ၀ဒတ္

သံသရာအဆက္ဆက္
ျခစ္ရာမ်ား
ခ်စ္ခဲ့တယ္။ ။

သစ္ေကာင္းအိမ္
(၂၀၀၆)