Wednesday, November 7, 2007

ကြၽန္းရြက္မ်ားအေၾကာင္း ေအာက့္ေမ့မႈ




ျပားခ်ပ္သြားတဲ့ ကမၻာႀကီးေပၚက
ဖိေနာင့္ ပါးေနတဲ့
ျပားခ်ပ္ခ်ပ္ ဖိနပ္တရံေပၚ ရပ္ရင္း
ငါ … ေဆြးေနမိရဲ ႔။


မ်က္ရစ္မပါတဲ့ အခ်စ္နဲ ့
ထူေထာင္ခဲ့တဲ့ ေခတ္တေခတ္ဟာ
မင္းျဖစ္ခဲ့ေပါ့
ဂႏၶာလရာဇ္ေသြးနဲ႔
ငါ့ သားေလးေရ။

မင္းတုိ႔ လူမ်ဳိးေတြဟာ
လူေတာ္ေတြပါ
လူေပၚလူေဇာ္ မလုပ္မိေစနဲ႔။

မင္းတုိ႔ လူမ်ဳိးေတြဟာ
လူေတာ္ေတြပါ
လူယုတ္မာေတြ မျဖစ္မိေစနဲ႔။

မင္းတုိ႔ လူမ်ဳိးေတြဟာ
လူေတာ္ေတြပါ
သူတပါး တုိင္းျပည္ရဲ ႔ အေသြးအသား
မျပစ္မွားမိေစနဲ႔။

သမုိင္းဆုိတာ
သားေၾကာျဖတ္လုိ႔ ရတဲ့အရာ မဟုတ္ခဲ့
တုိ႔ႏိုင္ငံရဲ ႔ “ေရႊ၀ါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရး”
ေသြးနဲ႔ လက္ခေမာင္းခတ္ခဲ့ၿပီ
“ပုရြက္ဆိတ္ေတြရဲ႕ ဘံု၀ါဒ … အဓြန္႔ရွည္ပါေစ
ေခြးအေတြရဲ႕ ဘံု၀ါဒ … က်ဆံုးပါေစ”

တိန္႔ေရွာင္ဖိန္က
တိန္အန္မင္ အေရးအခင္းကုိ
ရူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ခဲ့တယ္။

သစ္ေကာင္းအိမ္
(၀၇၊ ၁၁၊ ၂၀၀၇)

မူရင္း-

http://drlunswe.blogspot.com/2007/11/poet-thit-kaung-eain-monologue.html

andamanhero.blogspot.com/2007/11/blog-post_08.html

maynyane.blogspot.com/2007/11/blog-post_07.html

soneseayar.blogspot.com/2007/11/blog-post_6333.html

cozan.blogspot.com/2007/11/blog-post_1297.html

No comments: