အိပ္မက္ျမစ္

ေျမာက္ေလရုိင္းေတြက
အထီးက်န္ သစ္ကုိင္းေတြကုိ
အရုိးၿပိဳင္းၿပိဳင္း က်တယ္

စိတ္ထဲ
အဆိပ္ေတြ စီးက်လာျပန္ၿပီ
မတိတ္ေသးတဲ့အတိတ္ကုိ
တိပ္နဲ႔ကပ္ၿပီး
မတိတ္ေသးတဲ့ႏွင္းေတြ
ၿပိဳဆင္းလာေနၿပီ


မ်က္စိမွိတ္လုိက္တယ္
အေ၀းအိမ္ဆီ
ျမက္ခင္းေပၚ ဒရြတ္ဆြဲ
သြက္ခ်ာပါဒ ေရာဂါသည္ေလး
“ခရစ္စ္တီးနားရဲ႕ကမၻာ” ပန္းခ်ီကား
က်ေနာ့ပါးျပင္ေပၚ လိမ့္ဆင္းသြားတယ္

ခင္ဗ်ားတုိ႔ တမလြန္မွာေရာ
ပြင့္လင္းရာသီ ေရာက္ပါၿပီလား
ေက်ာင္းဆရာ

ေသြးေၾကာထဲ
ျမစ္စိမ္းရွင္ရွင္
ျပန္ျမင္ခ်င္လွၿပီ
င၀န္ …

ႏွစ္ေတြၾကမ္းေတာ့
ႏွင္းေတြ ႏြမ္းခဲ့တယ္ …

သစ္ေကာင္းအိမ္ (၀၉၊ ႏုိ၀င္ဘာ၊ ၂၀၀၇)

မူရင္း-
http://cozan.blogspot.com/2007_11_11_archive.html