အမုိးသမီးေလးက ငါ့ကိုမိုးထားတယ္

သို႔
သူငယ္ခ်င္းေလး ကိုျမတ္ကို
တကၠဆက္မွာ
ပန္းခူးေတာ့မယ္ၾကားတာပဲ
ပန္းခူးမယ္ဆုိလည္း ၾကည့္က်က္ေတာ့ခူး
ဟုိသတၱ၀ါပန္းသြားတဲ့ပန္းဆို
လြမ္းစရာေတြျဖစ္ေနဦးမယ္ ကိုယ့္လူရာ


စိတ္မေကာင္းစရာပါ
က်ေနာ့အမၾကီးတေယာက္ေတာ့
မနက္မနက္ဆို
မဲေဆာက္က ထုံေထာင္းရပ္ကြက္ထဲ
ပတ္ပတ္ေျပးေနတယ္....ဆုိလား
ၾကားတယ္

အေမရိကားစီးပြားပ်က္ကပ္မွာ
အေမရိကားကိုလာကပ္ရလို႔လည္း
၀မ္းနည္းမေနပါနဲ႔
အေ၀းေရာက္အမတ္မင္းေတြေတာင္
လစာမရၾကေတာ့ဘူးဆုိဘဲ

အိပ္မက္ညွဳိးေတြနဲ႔ တေရးလန္႔အႏိုး
ကုိယ့္ကိုစိုစြတ္ေပးဖူးတဲ့
အေ၀းကမိုးေျပးေလးတျဖိိဳက္ကိုလည္း
တမ္းတတတ တမ္းတမိ
အမိုးသမီးေလးက
ငါ့ကို လာလာမုိးေနတယ္

လက္မွတ္ထုိးတဲ့လက္ဟာ ျမဳိ႔ကုိဖ်က္တယ္
လက္မွတ္ထုိးတဲ့လက္ကို ျမဳိ့ကျဖတ္လိမ့္မယ္

၂၀၁၀မွာလည္း ညာပါ
၂၀၂၀ေရာက္လည္း ငါတုိ႔ကိုညာပါ
အညာခံဖို႔
ငါတို႔မွာ အညွာေတြခိုင္ပါေသးတယ္

ေဒါက္တာလြဏ္းေတာ့
ေယာင္ရမ္းတယ္
တကၠသုိလ္မွာ ေ၀တဲ့ႏွင္းေရ
ငယ္ခ်စ္ေဟာင္းနဲ႔ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာတဲ့

အမိုးသမီးေလးက ငါ့ကိုမိုးထားေပါ့။ ။

(၂၃။ ေဖေဖာ္၀ါရီ။ ၂၀၀၉)

လက္မွတ္ထုိးတဲ့လက္ဟာ ျမဳိ႔ကုိ ဖ်က္တယ္ (ေ၀လနယ္သားကဗ်ာဆရာ ဒုိင္လန္ေတာမတ္၏ ကဗ်ာေခါင္းစဥ္)

ခင္ခင္ပ်ဳိေရ ... ညေနခင္းဆို ေလေတြၿပဳိ

ေတာမီးေလာင္ေနခ်ိန္မွာ
ေတာေၾကာင္ေတြ လမ္းသလားေနတာ
ဆန္းသလားေမပ်ဳိရယ္ ...

ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္လမ္း
ဆဲဗဲင္းလက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ
ငူငူငုိင္ငုိင္နဲ႔
ကုိေအာင္ခ်ိမ့္တေယာက္ေတာ့
ခင္ခင္ပ်ဳိကုိ ေစာင့္ေနရွာသတဲ့။

၃၃ လမ္းေရ ...
၃၃ ဘ၀မက ငါလြမ္းဆြတ္မိပါရဲ႕။

ခုခ်ိန္ဆို
၃၃ လမ္းထိပ္ ခေရပင္ရိပ္မွာ
စာငွက္ကေလးေတြ
အိပ္တန္းတက္ေနရွာေရာ့မယ္။

ဒီမယ္ ကုိလွသန္း
ငါတို႔ေအာင္ျမင္မႈဟာ
ညေနခင္းအရက္၀ုိင္း
အဲဒီအရက္၀ိုင္းမွာ
အရက္တပုိင္းေတာ့ လပ္ဟာေနမွာပဲ။

အဲဒီခြက္ကုိ
က်ေနာ္ေသာက္မယ္ ။ ။

သစ္ေကာင္းအိမ္
(၂၀၊ ေဖေဖာ္၀ါရီ၊ ၂၀၀၉)

အပ်င္းေျပဆိုျပီး ေမာင္လြမ္းဏီကို သတိတရ

စားက်က္ထဲ
အုပ္စုလုိက္သင္းကြဲေနတဲ့
သိုးအုပ္ေတြၾကားတေရြ႕ေရြ႕
ေန႔မ်ား
ညေတြက ဆင္ေျခအမွားေတြနဲ႕ညားလို႔

အပ်င္းေျပဆုိျပီး
တေန႔ေန႔
တေနရာရာက
မိုးကုပ္စက္၀ုိင္းဆီကုိ
မွန္းဆ
စကၠဴနဲ႕ေလယာဥ္ရုပ္ခ်ဳိးၾက

အပ်င္းေျပဆိုျပီး
သက္ကယ္မိုး၊ ၀ါးထရံၾကား
အလွေမြးထားတဲ့ငါးေလးေတြ
စုန္ခ်ီဆန္ခ်ီ


အပ်င္းေျပဆုိျပီး
လူစုၾက
ေဘာလုံးကန္ၾက၊ ျခင္းခတ္ၾက
အထိမ္းအမွတ္ေန႔ တက္ေရာက္ၾက
မိန္႔ခြန္းေျပာၾက

အပ်င္းေျပဆုိျပီး
ရည္းစားထားၾက၊ လမ္းသလားၾက
ေရဒီယုိ နားေထာင္ၾက
ႏုိင္ငံေရးစာေပ လိုက္စားၾက
နာမည္ အလြတ္က်က္ၾက

တကုိယ္လုံး အစားခံရဖုိ႔
တဘ၀လုံး အသားတိုးေပးခဲ့ရ
၀က္တေကာင္ရဲ႕ဘ၀
လူကုိယ္တုိင္က လူ႔အခြင့္အေရးစာအုပ္ေတြ
ျပန္ဖတ္ေနရ

အပ်င္းေျပဆုိျပီး
ရြာပုန္းၾက၊ ရြာေရွာင္ၾက
ေျချပတ္ၾက၊ လက္ျပတ္ၾက
အေဖမဲ့ၾက၊ သားေပ်ာက္ၾက
ေတာေရာက္ၾက၊ ေတာင္ေရာက္ၾက

ရယ္ရတယ္ေနာ္
ေမာေတာ့ရယ္တယ္
ရယ္ေတာ့ မေမာေတာ့ဘူး
ေမာေမာရယ္ရယ္ေပါ့ဗ်ာ

ေသနတ္တလက္ရဲ႕အဓိပၸာယ္ကေတာ့
ေမာင္းခလုတ္ကိုျဖဳတ္တဲ့
လက္ညွဴိးတေခ်ာင္းနဲ႔သာ သက္ဆိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ။

(၁၂၊ ဒီဇင္ဘာ ၊ ၂၀၀၆)

အုိင္ပက္သူ

စပါးၾကီးေျမြတေကာင္ဟာ
ငါျဖစ္တယ္


သံသရာရဲ႕သုံ႔ပန္း
သံတုိင္မဲ့အက်ဥ္းခန္းထဲ
ႏွာသီးဖ်ားက ပျခဳပ္ထဲ၀င္ေခြ
စိတ္ကုိ အဆိပ္ေျဖထားမိတယ္။

(၁.ေမလ၊ ၂၀၀၈)
(မႏွစ္က အေဖ့ေမြးေန႔မွာေရးျဖစ္တာပါ)

၀ဏၰပဘာ

ကုိယ့္သင္းရနံ႔ေလးေၾကာင့္ပဲ
ငါ့မနက္ခင္းေတြမွာ
ေက်းငွက္ကေလးေတြ ျပန္ႏုိးလာ
ပန္းကေလးေတြျပန္ပြင့္လာ


ကုိယ့္သင္းရနံေလးေၾကာင့္ပဲ
င့ါျမက္ခင္းေပၚမွာ
ယုန္ကေလးေတြ ျပန္ေရာက္လာ
တိမ္ျပာေသာေန႔ေတြ ျပန္ေရာက္လာ

ကုိယ့္သင္းရနံေလးေၾကာင့္ပဲ
ငါ့ညေနခင္းေတြမွာ
စံပယ္ပြင့္ေတြ ျပန္ေမႊးလာ
စမ္းေခ်ာင္းေလးေတြ ျပန္စီးလာ

အဲဒီ့ ကုိယ့္သင္းရနံေလးေၾကာင့္ပါပဲ
ညီမေလးရယ္
မင္းပါးျပင္ေပၚက ပါးကြက္ကေလးဘ၀နဲ႔ပဲ
သံသရာအဆက္ဆက္
မကၽြတ္မလြတ္ပါရေစနဲ႔လား.......

သစ္ေကာင္းအိမ္
(၂၀၀၅)

ဒီတခါနကၡတ္စုံရင္ေတာ့ ျပန္ဆုံၾကရေအာင္....ေဒလီယာ

ျပန္ေသာက္မိတဲ့စီးကရက္ေတြကလည္း
ငယ္ငယ္တုန္းက
စီးကရက္ေတြမဟုတ္ေတာ့ဘူး

ျပန္ထုိင္မိတဲ့ လက္ဘက္ရည္ဆုိင္ေတြကလည္း
ငယ္ငယ္တုန္းက
လက္ဘက္ရည္ဆုိင္ေတြမဟုတ္ေတာ့ဘူး

ျပန္နားေထာင္မိတဲ့သီခ်င္းေတြကလည္း
ငယ္ငယ္တုန္းက
သီခ်င္းေတြမဟုတ္ေတာ့ဘူး

ျပန္ေပါင္းမိတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း
ငယ္ငယ္တုန္းက
သူငယ္ခ်င္းေတြမဟုတ္ေတာ့ဘူး

ျပန္ေရာက္ခဲ့တဲ့ငါျမဳိ႕ေလးဟာလည္း
ငယ္ငယ္တုန္းက ငါ့ျမဳိ႕ေလးမဟုတ္ေတာ့ဘူး

ငယ္ငယ္က"မာရီလင္မြန္ရုိး.." ကေတာ့
"မာရီလင္မြန္ရုိး...." အတုိင္း လွပဆဲ

တုိ႔အတူလြႊတ္ဖူးတဲ့စကၠဴေလွေလးေတြက
စမ္းေခ်ာင္းေလးအတုိင္းေမ်ာပါဆဲ

တုိ႔ေက်ာင္းေရွ႕လမ္းမွာ
စိန္ပန္းပြင့္ေတြကလည္း
ငယ္ငယ္တုန္းကလုိ ေၾကြဆဲပဲ

ႏွင္းဆီလုိခ်ဳိအီတဲ့ မင္းကုိယ္သင္းရနံေတြက
ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ကာလကုိျဖတ္သန္း
ေသာင္ရင္းျမစ္တဖက္ကမ္းထိေမႊးပ်ံဆဲ

ပ၀ါတကမ္းလက္တလွမ္း
ေန႔စြဲေတြဟာလည္း
တို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ
အရင္ကအတုိင္းရွိေနဆဲ

မေျဖာင့္တန္းတဲ့
ငါေလွ်ာက္ေနက်လမ္းေတြလုိ
တုိ႔သူငယ္ခ်င္း" င၀န္္" ဟာလည္း
ေကြ႔ေကာက္ဆဲ

ျငိမ္းခ်မ္းပါေစ "ေဒလီယာ.."
ျငိမ္းခ်မ္းပါေစ ကမၻာေျမၾကီး
ျငိမ္းခ်မ္းပါေစ ကိုယ့္ရဲ႕အလြမ္းမ်ား

ေရစီးၾကမ္းတဲ့ျမစ္ကိုဆန္လုိ႔
လူသားရဲ႕၀ိညာဥ္မြန္ဟာ
ေခတ္ေတြကုိ
အခ်စ္ေတြနဲ႕ထမ္းပုိးသယ္ေဆာင္လုိ႔ပါလား

အေရွ႕ဆီမွာ
ေရာင္နီလာေတာ့မယ္ "ေဒလီယာ…"။ ။

သစ္ေကာင္းအိမ္
(ဒီဇင္ဘာ၊ ၂၀၀၅)