Friday, November 9, 2007
အိပ္မက္ျမစ္
ေျမာက္ေလရုိင္းေတြက
အထီးက်န္ သစ္ကုိင္းေတြကုိ
အရုိးၿပိဳင္းၿပိဳင္း က်တယ္
စိတ္ထဲ
အဆိပ္ေတြ စီးက်လာျပန္ၿပီ
မတိတ္ေသးတဲ့အတိတ္ကုိ
တိပ္နဲ႔ကပ္ၿပီး
မတိတ္ေသးတဲ့ႏွင္းေတြ
ၿပိဳဆင္းလာေနၿပီ
မ်က္စိမွိတ္လုိက္တယ္
အေ၀းအိမ္ဆီ
ျမက္ခင္းေပၚ ဒရြတ္ဆြဲ
သြက္ခ်ာပါဒ ေရာဂါသည္ေလး
“ခရစ္စ္တီးနားရဲ႕ကမၻာ” ပန္းခ်ီကား
က်ေနာ့ပါးျပင္ေပၚ လိမ့္ဆင္းသြားတယ္
ခင္ဗ်ားတုိ႔ တမလြန္မွာေရာ
ပြင့္လင္းရာသီ ေရာက္ပါၿပီလား
ေက်ာင္းဆရာ
ေသြးေၾကာထဲ
ျမစ္စိမ္းရွင္ရွင္
ျပန္ျမင္ခ်င္လွၿပီ
င၀န္ …
ႏွစ္ေတြၾကမ္းေတာ့
ႏွင္းေတြ ႏြမ္းခဲ့တယ္ …
သစ္ေကာင္းအိမ္ (၀၉၊ ႏုိ၀င္ဘာ၊ ၂၀၀၇)
မူရင္း-
http://cozan.blogspot.com/2007_11_11_archive.html
ေရတံခြန္
အေမ့ရဲ ႔
ေမတၱာတရားလုိ
ေခ်ာက္ကမၻားအစြန္းမွာ
ေလဟာနယ္ထဲ
ေျခတဖက္ နင္းခဲ့တယ္ … ။
သစ္ေကာင္းအိမ္
(၀၉၊ ၁၁၊ ၂၀၀၇)
မူရင္း -
http://cozan.blogspot.com/2007_11_11_archive.html
Wednesday, November 7, 2007
ကြၽန္းရြက္မ်ားအေၾကာင္း ေအာက့္ေမ့မႈ
ျပားခ်ပ္သြားတဲ့ ကမၻာႀကီးေပၚက
ဖိေနာင့္ ပါးေနတဲ့
ျပားခ်ပ္ခ်ပ္ ဖိနပ္တရံေပၚ ရပ္ရင္း
ငါ … ေဆြးေနမိရဲ ႔။
မ်က္ရစ္မပါတဲ့ အခ်စ္နဲ ့
ထူေထာင္ခဲ့တဲ့ ေခတ္တေခတ္ဟာ
မင္းျဖစ္ခဲ့ေပါ့
ဂႏၶာလရာဇ္ေသြးနဲ႔
ငါ့ သားေလးေရ။
မင္းတုိ႔ လူမ်ဳိးေတြဟာ
လူေတာ္ေတြပါ
လူေပၚလူေဇာ္ မလုပ္မိေစနဲ႔။
မင္းတုိ႔ လူမ်ဳိးေတြဟာ
လူေတာ္ေတြပါ
လူယုတ္မာေတြ မျဖစ္မိေစနဲ႔။
မင္းတုိ႔ လူမ်ဳိးေတြဟာ
လူေတာ္ေတြပါ
သူတပါး တုိင္းျပည္ရဲ ႔ အေသြးအသား
မျပစ္မွားမိေစနဲ႔။
သမုိင္းဆုိတာ
သားေၾကာျဖတ္လုိ႔ ရတဲ့အရာ မဟုတ္ခဲ့
တုိ႔ႏိုင္ငံရဲ ႔ “ေရႊ၀ါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရး”
ေသြးနဲ႔ လက္ခေမာင္းခတ္ခဲ့ၿပီ
“ပုရြက္ဆိတ္ေတြရဲ႕ ဘံု၀ါဒ … အဓြန္႔ရွည္ပါေစ
ေခြးအေတြရဲ႕ ဘံု၀ါဒ … က်ဆံုးပါေစ”
တိန္႔ေရွာင္ဖိန္က
တိန္အန္မင္ အေရးအခင္းကုိ
ရူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ခဲ့တယ္။
သစ္ေကာင္းအိမ္
(၀၇၊ ၁၁၊ ၂၀၀၇)
မူရင္း-
http://drlunswe.blogspot.com/2007/11/poet-thit-kaung-eain-monologue.html
andamanhero.blogspot.com/2007/11/blog-post_08.html
maynyane.blogspot.com/2007/11/blog-post_07.html
soneseayar.blogspot.com/2007/11/blog-post_6333.html
cozan.blogspot.com/2007/11/blog-post_1297.html
Sunday, November 4, 2007
ေ႐ႊ၀ါေရာင္ စပါးေတြ ရင့္မွည့္ေနၿပီ ညီမေလး
ငါတုိ႔ ကုိးကြယ္တဲ့ဆင္းတုကုိ
ေခါင္း႐ုိက္ခြဲသူ
ငါတုိ႔ ဦးၫႊတ္တဲ့ တရားကုိ
လွံစြပ္နဲ႔ ထုိးသူ
ငါတုိ႔ ၀ပ္တြားတဲ့ ၀တၱကေျမကုိ
က်ည္ဆံနဲ႔ မီးေလာင္တုိက္သြင္းသူ
လမ္းေဘး
ေတြ႕ရာအုတ္ခဲနဲ႔ ငါတုိ႔ ျပန္ထုတယ္
ဒါ … အၾကမ္းဖက္မႈလား
ကမ္းၾကမ္း ဖက္ထားၾက
ငါတုိ႔ရြက္ေတြကုိ
ၾကမ္းၾကမ္း ဖက္ထားၾက
ၾကမ္းၾကမ္း ဖက္ထားၾက
ငါတုိ႔တက္ေတြကုိ
ၾကမ္းၾကမ္း ဖက္ထားၾက
ရန္သူကုိ ရန္သူလုိ႔ မေခၚနဲ႔ဆုိ
ငယ္ငယ္က ဖတ္ဖူးတဲ့ ကာတြန္းထဲက လူ႐ုိင္းေတြလုိ
“ ယူသန္ … ယူသန္..” လုိ႔ ေအာ္မယ္
မစၥတာ ဘန္ကီမြန္းေရ ….
အသက္ကယ္ေဘာ မပါတဲ့ ကမၻာႀကီးထဲ
ဘီကီနီ မ၀တ္ဘဲ
ေရနစ္ေနတဲ့ ေခတ္တစ္ေခတ္ဟာ
ငါတုိ႔ျဖစ္တယ္
ျမင္ကြင္းေတြဟာ ဟင္းလင္းပဲ
ေဆာင္းဦးေပါက္ ကြင္းျပင္မွာေတာ့
ေရႊ၀ါေရာင္ စပါးေတြ
၀င္းမွည့္ေနၿပီ ညီမေလး ။ ။
သစ္ေကာင္းအိမ္
(၀၄၊ ၁၁၊ ၂၀၀၇)
(မူရင္း -
http://www.mizzimaburmese.com/component/content/article/16/458---.html
http://lawkanat.myanmarbloggers.org/2007_11_07_archive.html )
Tuesday, October 30, 2007
စိန္ပန္းပြင့္ခ်ိန္မွ သကၤန္းပြင့္ခ်ိန္ ညီမေလး
ဇီ၀ဇုိးငွက္တေကာင္ရဲ႕ အန္ဖတ္လို
ေမတၱာတရားမွာလည္း
ေသြးစေသြးနေတြနဲ႔
သမုိင္းပ်ဳိ႕တယ္
သကၤန္းကုိ မီးေလာင္လို႔
ေခြးေတြက တေခတ္လုံးေဟာင္တယ္
ေဟာင္ဖြာ ေဟာင္ဖြာေတြနဲ႔
မီးမညႇိေလနဲ႔ ညီမေလး
ရတာ ခဲထားၾကတာလည္း
ရခဲျခင္းပါပဲ
ေနာက္ေက်ာက ဓားနဲ႔
ေက်ာခိုင္း ရပ္ခဲ့တယ္
အနီးႀကီး နီးဖုိ႔
အေ၀းႀကီး အေ၀းႀကီး ေ၀းခဲ့တယ္ ။ ။
သစ္ေကာင္းအိမ္
(၃၀၊ ၁၀၊ ၂၀၀၇)
(မူရင္း -
http://maynyane.blogspot.com/2007/10/blog-post_31.html
http://lawkanat.myanmarbloggers.org/2007_11_07_archive.html )
သားေပ်ာက္ေတး
ေသြးနဲ ့ေရးမွ ေဆးမွင္ေၾကာင္
ရင္နဲ႔ ေသြးခဲ့တယ္ ရင္ေသြး
အခ်စ္မ်ားစြာနဲ ့ ျပစ္မွားမိခဲ့ပါတယ္
ကဗ်ာနဲ႔ ငါ
အဖန္ငါးရာ ငါးကမၻာ
သုိ ့ …
မိစာၦအတြက္ ဖိတ္စာ
အ၀ီစိရဲ႕ေအာက္
ငရဲကုိ ေနာက္တထပ္ တုိးဖုိ႔
ပဥၥမမ်ဳိးဆက္ေသြးနဲ႔
ဒီကဗ်ာကုိ ငါေရးတယ္ ။ ။
သစ္ေကာင္းအိမ္
(၃၀၊ ၁၀၊ ၂၀၀၇)
(မူရင္း -
http://satinchin8888.blogspot.com/2007/10/blog-post_8923.html
http://cozan.blogspot.com/2007/11/blog-post_6437.html
http://soneseayar.blogspot.com/2007/10/blog-post_4838.html
http://lawkanat.myanmarbloggers.org/2007_11_07_archive.html )
Thursday, October 25, 2007
ေငြၾကာယံ
သရဏဂံု ျပန္တင္ေနရတဲ့ေခတ္
ေဒါင္းသကၤန္းေတြနဲ႔
သူပုန္အလံကုိ ဥံဳခံကာ လႊင့္ၾက
အစြယ္ေဖြးေဖြး စစ္ေခြးအုပ္ၾကား
ေအာင္ျခင္းကုိးပါး ျမတ္တရားနဲ ့
ဗုဒၶပြင့္ေတာ္မူခဲ့ၿပီ … ။
သစ္ေကာင္းအိမ္
(၂၅၊ ၁၀၊ ၂၀၀၇)
(မူရင္း -
ေသစာရွင္စာ
ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ မရွိဘူး
ဘ၀ကူးလက္မွတ္ေတာ့ ရွိတယ္
ေန႔ကိုစြဲေသၿပီး ေန႔စြဲျဖစ္ခဲ့
ေန႔စြဲေလး တစြဲပါပဲ
သီတင္းကြၽတ္ လျပည့္ည ေကာင္းကင္မွာ
မီးပုံးပ်ံေတြ ျမင္မွ
ဘယ္တုံးကမွ မႈိင္းမ၀ဘူးတဲ့
ကုိယ္ႏွလုံးသားကိုလည္း သတိတရနဲ႔
ပီကာဆို လႊတ္လိုက္တဲ့ ခ်ဳိးငွက္
ပီကာဆိုလက္ထဲ ျပန္မေရာက္ႏုိင္ခဲ့
တရား...တရားဆုိလား
ဘုရား...ဘုရားဆိုလား
မွ်ၿပီးတၾကရ
ၾကားဖူးတယ္
ၾကားဖူးတယ္
တရားဆုိတာ
မွ်တမႈပဲဆိုလား
ၾကားဖူးတယ္
ငါ့ ေဘာပင္ေလးကိုေတာ့ ေခြးစာမေကြၽးႏုိင္ပါ
ဟဲလုိ.....
၃၁ဘုံခင္ဗ်ား
ရမၼက္ႀကီးလြန္းလို႔
အရင္းအတုိင္း ထုိင္ျမည္းေနတာ။ ။
သစ္ေကာင္းအိမ္
(၂၅၊ ၁၀၊ ၂၀၀၇)
( မူရင္း -
http://maynyane.blogspot.com/2007/10/blog-post_30.html
http://lawkanat.myanmarbloggers.org/2007_11_07_archive.html )
Thursday, October 11, 2007
ေ႐ႊ၀ါေရာင္ ဥဒါန္း
သာသနာေတာ္ေတာင္ ေသြးစြန္းခဲ့ရ
ေဟာဒီကာလ ဟက္တက္ႀကီးထဲ
အလြန္းကုိလည္း တကြၽန္းပုိ႔ထားရေပါ့
ေမာင့္ ဂူစတီနာ
မီးသၿဂဳႋဟ္စက္ တလံုးလုိ
ကုိယ႔္ကုိယ္ကုိ ေလာင္ကြၽမ္းၾက
ပက္ပက္စက္စက္ ေလာင္ကြၽမ္းၾက
ဒါ … ႏွင္းဆီေရာင္ အလွတရားလား
စုန္းမအုိရဲ႕ ျမည္တြန္ ေတာက္တီးသံေတြလား
ဒါမွမဟုတ္ ေသြးနံ႔ရတဲ့ ပင္လယ္လား
ငါတုိ႔ ေရနန္းယာဥ္သာ သေဘၤာကုိ မေမွ်ာ္နဲ႔
ငါတုိ႔ ေကာင္းဘြိဳင္ႀကီး ဂြ်န္၀ိန္းကုိ မေမွ်ာ္နဲ႔
၀ါးလံုးေဆြးကုိ အလံေထာင္လို႔
မိစာက ဟားတုိက္ရယ္ေနရဲ႕
ငါတုိ႔ဖိနပ္သာ ငါတုိ႔ေသနတ္ျဖစ္တယ္
ေသြးေၾကြးဆုိေတာ့
ေဆြးေႏြးဖုိ႔မရွိေတာ့ပါ ။ ။
သစ္ေကာင္းအိမ္
(၁၁၊၁၀၊၂၀၀၇)
မူရင္း -
maynyane.blogspot.com/2007_10_01_archive.html
lawkanat.myanmarbloggers.org/2007/11/blog-post_07.html
www.abitsu.org/phoezay/?m=20071011
Sunday, July 22, 2007
ၾသဂတ္စ္တမ္းခ်င္း
ေန၀င္တာေစာင့္မၾကည့္ခ်င္ဘူး
ေနလံုးကုိ ျဖဳတ္ခ်ပစ္ခ်င္တယ္။
လမ္းႀကိတ္စက္ေအာက္က
ထြက္လာတိုင္း
လမ္းျပန္ျဖစ္ခဲ့မယ္။
ဆင္ပစ္ဖုိ႔ဆုိၿပီး
ေတာနက္ထဲ၀င္ခဲ့တာ
ဘယ္ေတာ့မွ၊
ဒရယ္ေသတေကာင္ ထမ္းမျပန္ဘူး
စိတ္ခ်... တဲ့။
ကမၻာျပဳမုန္တိုင္းကိုဒုန္းစုိင္းရင္း
ေအာက္ေမ့ဖြယ္တိမ္တုိက္ေတြကုိေပြ႔ပိုက္
သင္တုိ႔ ႏွလံုးသားထဲက
သူ႔အသုိက္ရွိရာဆီ
ၾသဂတ္စ္လရဲ႕ေတာင္ပံမ်ား
ျပန္ခဲ့ၿပီ။
သစ္ေကာင္းအိမ္
မူရင္း-
http://weunite-weblog.blogspot.com/2007/07/blog-post_311.html
ေနလံုးကုိ ျဖဳတ္ခ်ပစ္ခ်င္တယ္။
လမ္းႀကိတ္စက္ေအာက္က
ထြက္လာတိုင္း
လမ္းျပန္ျဖစ္ခဲ့မယ္။
ဆင္ပစ္ဖုိ႔ဆုိၿပီး
ေတာနက္ထဲ၀င္ခဲ့တာ
ဘယ္ေတာ့မွ၊
ဒရယ္ေသတေကာင္ ထမ္းမျပန္ဘူး
စိတ္ခ်... တဲ့။
ကမၻာျပဳမုန္တိုင္းကိုဒုန္းစုိင္းရင္း
ေအာက္ေမ့ဖြယ္တိမ္တုိက္ေတြကုိေပြ႔ပိုက္
သင္တုိ႔ ႏွလံုးသားထဲက
သူ႔အသုိက္ရွိရာဆီ
ၾသဂတ္စ္လရဲ႕ေတာင္ပံမ်ား
ျပန္ခဲ့ၿပီ။
သစ္ေကာင္းအိမ္
မူရင္း-
http://weunite-weblog.blogspot.com/2007/07/blog-post_311.html
Tuesday, July 17, 2007
မဲေဆာက္ေတာင္ေျခ
ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမား
ေရႊ႕ေျပာင္းအစုိးရ
ေရႊ႕ေျပာင္းကဗ်ာဆရာ
မုိဘုိင္းဖုန္းသံေတြနဲ႔ ဆူညံေနတဲ့ကမၻာ
ဂ်နီဗာကတိ က၀တ္ေတြထက္
ဂ်နီဖာလုိပက္(ဇ္)ရဲ႕အတြင္းခံ ပစၥည္းေတြက
ပုိၿပီးအေရးပါခဲ့
စစ္ပြဲႀကီးေတြအလယ္မွာ
မ်က္စိသူငယ္နဲ႕
မူးေနာ္ေလး ‘ကိုဖီအာနန္’ ကုိလည္း
ရြာကုိသာျပန္ပုိ႕ လုိက္ပါေတာ့
ဖတ္မိတဲ့သတင္းတပုဒ္မွာ
သူ႔ကုိကုိက္တဲ့ေခြးကိုျပန္႐ုိက္မိလုိ႔
ကံဆိုးမ တုိင္းျပည္က
အမ်ဳိးေကာင္းသားေလးတေယာက္
မီး႐ိႈ႕အေလာင္းေဖ်ာက္ခံလုိက္ရ
ညက
မဲေဆာက္ည အိပ္မက္ထဲမွာ
အဖမ္းအဆီးေတြက ၾကမ္းလုိက္တာ
ေျပးေပါက္ရွာမေတြ႕ေတာ့
ေခ်ာက္ခ်ားစရာေကာင္းလုိက္တာအေမရယ္
ေတာေျခာက္သံေတြၾကားမွာ
အေမာေဖာက္သံေတြက ကြၽက္ကြၽက္ဆူ
အဲဒီ အဆုပ္လုိက္ပြင့္ေနတဲ့ ေသာကအပူေတြကိုေတာ့
လူျဖဴတအုပ္က
စီးကရက္ကေလးဖြာလုိက္
‘Oh! Great’ ‘Oh! Great’ ဆုိၿပီး
အာေမဍိတ္ေလခ်ဥ္ေလးတက္လုိက္နဲ႔
မဲေဆာက္ႏုိက္ဘဇားမွာ
‘Crocodile Tears’ မွာ
ဘီယာေခ်ာင္းစီးနဲ႔
စိမ္ေျပနေျပျမည္းၾက
အိမ္နီးခ်င္းေကာင္းေတြကလည္း
စက္နင္းခုံေပၚက၀ဋ္ေႂကြး
ႏွစ္ထပ္အခ်ဳပ္၊ ဒုကၡသည္စခန္းနဲ႔
ျပည့္တန္ဆာတန္းေတြကုိ
စာနာမႈလက္ေဆာင္အျဖစ္ေ၀ျခမ္းၾက
ပ႑ိတေတြကလည္း သူဖုန္းစားပမာ ပညာရွာျမဲ
တတိယအရြယ္ေတြကလည္း ေငြကမၼဌာန္းကုိ စီးျဖန္းၿမဲ
က်ေနာ္တုိ႔ေနာက္ေက်ာမွာ လိုက္ရြာေနက်မုိးကလည္း
အေမာတေကာလုိက္ရြာျမဲ
ႏွစ္ခါျပန္ခ်ဳိးလုိ႔ မရတဲ့ျမစ္ထဲမွာ
တခါတည္းသာ ႏွစ္ေသလိုက္ပါေတာ့
မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ
မဲေဆာက္ေတာင္ေျခ
စီးေထြေထြတည့္။ ။
07/17/07
သစ္ေကာင္းအိမ္
(မူးေနာ္ေလး - ကရင္ဘာသာစကား- အပ်ဳိမ
ထိုင္းႏုိင္ငံအတြင္း သက္ေရာက္အဓိပၸာယ္- အိမ္ေဖာ္)
ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမား
ေရႊ႕ေျပာင္းအစုိးရ
ေရႊ႕ေျပာင္းကဗ်ာဆရာ
မုိဘုိင္းဖုန္းသံေတြနဲ႔ ဆူညံေနတဲ့ကမၻာ
ဂ်နီဗာကတိ က၀တ္ေတြထက္
ဂ်နီဖာလုိပက္(ဇ္)ရဲ႕အတြင္းခံ ပစၥည္းေတြက
ပုိၿပီးအေရးပါခဲ့
စစ္ပြဲႀကီးေတြအလယ္မွာ
မ်က္စိသူငယ္နဲ႕
မူးေနာ္ေလး ‘ကိုဖီအာနန္’ ကုိလည္း
ရြာကုိသာျပန္ပုိ႕ လုိက္ပါေတာ့
ဖတ္မိတဲ့သတင္းတပုဒ္မွာ
သူ႔ကုိကုိက္တဲ့ေခြးကိုျပန္႐ုိက္မိလုိ႔
ကံဆိုးမ တုိင္းျပည္က
အမ်ဳိးေကာင္းသားေလးတေယာက္
မီး႐ိႈ႕အေလာင္းေဖ်ာက္ခံလုိက္ရ
ညက
မဲေဆာက္ည အိပ္မက္ထဲမွာ
အဖမ္းအဆီးေတြက ၾကမ္းလုိက္တာ
ေျပးေပါက္ရွာမေတြ႕ေတာ့
ေခ်ာက္ခ်ားစရာေကာင္းလုိက္တာအေမရယ္
ေတာေျခာက္သံေတြၾကားမွာ
အေမာေဖာက္သံေတြက ကြၽက္ကြၽက္ဆူ
အဲဒီ အဆုပ္လုိက္ပြင့္ေနတဲ့ ေသာကအပူေတြကိုေတာ့
လူျဖဴတအုပ္က
စီးကရက္ကေလးဖြာလုိက္
‘Oh! Great’ ‘Oh! Great’ ဆုိၿပီး
အာေမဍိတ္ေလခ်ဥ္ေလးတက္လုိက္နဲ႔
မဲေဆာက္ႏုိက္ဘဇားမွာ
‘Crocodile Tears’ မွာ
ဘီယာေခ်ာင္းစီးနဲ႔
စိမ္ေျပနေျပျမည္းၾက
အိမ္နီးခ်င္းေကာင္းေတြကလည္း
စက္နင္းခုံေပၚက၀ဋ္ေႂကြး
ႏွစ္ထပ္အခ်ဳပ္၊ ဒုကၡသည္စခန္းနဲ႔
ျပည့္တန္ဆာတန္းေတြကုိ
စာနာမႈလက္ေဆာင္အျဖစ္ေ၀ျခမ္းၾက
ပ႑ိတေတြကလည္း သူဖုန္းစားပမာ ပညာရွာျမဲ
တတိယအရြယ္ေတြကလည္း ေငြကမၼဌာန္းကုိ စီးျဖန္းၿမဲ
က်ေနာ္တုိ႔ေနာက္ေက်ာမွာ လိုက္ရြာေနက်မုိးကလည္း
အေမာတေကာလုိက္ရြာျမဲ
ႏွစ္ခါျပန္ခ်ဳိးလုိ႔ မရတဲ့ျမစ္ထဲမွာ
တခါတည္းသာ ႏွစ္ေသလိုက္ပါေတာ့
မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ
မဲေဆာက္ေတာင္ေျခ
စီးေထြေထြတည့္။ ။
07/17/07
သစ္ေကာင္းအိမ္
(မူးေနာ္ေလး - ကရင္ဘာသာစကား- အပ်ဳိမ
ထိုင္းႏုိင္ငံအတြင္း သက္ေရာက္အဓိပၸာယ္- အိမ္ေဖာ္)
Monday, July 16, 2007
သုိက္တူးသမားတေယာက္အေၾကာင္း ျပန္လည္ေျပာျပခ်က္
သစ္ေကာင္းအိမ္
ဒီဇင္ဘာ ၄၊ ၂၀၀၈
ဒီဇင္ဘာ ၄၊ ၂၀၀၈
ေၾကးစားကလည္း ေၾကးစားပီသတယ္
ရန္သူကလည္း ရန္သူပီသတယ္
လူကလည္း လူပီပီသသ။
မနက္ခင္းမွာ အရက္နာက်တယ္
ေန႔လယ္ခင္းမွာ စိတ္ဓာတ္က်တယ္
ညေတြမွာ ရင္ကြဲနာေတြက်တယ္။
တီတူးၿပီးေရာင္းလုိ႔ ရတယ္
ဆံပင္ျဖတ္ၿပီးေရာင္းလုိ႔ရတယ္
တုိင္းျပည္ကိုလက္ညႇဳိးထုိးၿပီးေရာင္းလုိ႔လည္းရတယ္။
ဘာမနာလုိစရာရွိလဲ
အင္ဒ႐ူး၀ုိင္းယက္က ကုိယ္ပုိင္ကြၽန္းမွာ ပန္းခ်ီဆြဲတယ္
ငါက ကိုယ္ပုိင္အလြမ္းအေဆြးေတြနဲ႔ ကဗ်ာေရးတယ္။
ဘာမနာလုိစရာရွိလဲ
မင္းနဲ႔ငါလည္း ေငြလိုေနတယ္
လူသန္းေပါင္း (၆၀) လည္း ေငြလုိေနတယ္
အေမရိကန္အစိုးရမွာလည္း ေငြလုိေနတယ္။
ဘာမနာလုိစရာရွိလဲ
သုဘရာဇာက အေလာင္းအလွျပင္တယ္
ငါက စာအုပ္အလွျပင္တယ္
ေသြးဆာရင္ေကာင္းကင္ေမာ့ၾကည့္တယ္။
ပန္းအလွစုိက္ၿပီး
ယဥ္ေက်းခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေသာလူသားကမၻာမွာ
ေခြးအလွေမြးၿပီး
ယဥ္ေက်းခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေသာလူသားကမၻာမွာ။
ဘာမနာလိုစရာရွိလဲ
ကုိယ္က ေတာနက္တယ္
ေလာကက ငါးမန္းေပါတယ္
အသား အသားခ်င္းမုိ႔ မွားယြင္းမိခဲ့တယ္။
သစ္ေကာင္းအိမ္
Monday, July 16, 2007
Subscribe to:
Posts (Atom)